مقایسه سبک های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا در بین دانش آموزان ‏مراکز شبه خانواده و خانواده عادی

یکی از مفاهیمی که در زیربنای ارتباطات فرد قرار دارد سبک­های دلبستگی است، نوع سبک دلبستگی پیش بینی کننده تعاملات آینده فرد می­باشد، پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبک­های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا در بین دانش­آموزان مراکز شبه­ خانواده و خانواده­عادی شهر ارومیه صورت گرفته است. روش پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش­آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه و مراکز شبه ­خانواده شهر ارومیه  می­باشند که در سال 1391 در مدارس این شهر مشغول تحصیل بودند. با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای تعداد 180 دانش­آموز مقطع متوسطه و 180 دانش­آموز مراکز شبه خانواده، انتخاب و با دانش­آموزان مقطع متوسطه عادی همتاسازی گردید. داده­ها با استفاده از پرسشنامه دلبستگی کولینز­و­رید (raas) گردآوری شد. از روش­های آماری .test­ tمستقل و تحلیل واریانس دوراهه برای تحلیل داده­ها استفاده شد، نتایج نشان داد که دانش­آموزان شبه­خانواده میانگین نمرات سبک دلبستگی ایمن پایین­تر و سبک اجتنابی بالاتری داشتند (01/0p<). در سبک اجتنابی بین دانش­آموزان شبه­ خانواده و عادی تفاوت آماری معنا­داری وجود نداشت. در مراکز شبه خانواده، دختران دارای سبک دلبستگی اجتنابی و پسران دارای سبک دلبستگی دوسوگرایی بودند (05/0p<).